Het comeback van de “oude ladies”

Dat onze Ascloa-Zeilers ook in de winter niet kunnen stilzitten was al duidelijk, maar dat er in schuren en garages zoveel bijzondere restauratieprojecten gedaan zijn is nieuw. Ascloa kent het recente werk van botenbouwer Jens Berg en hij is bij diverse projecten “vraagbaak en inspiratiebron.” Maar er zijn meer leden, met liefde voor klassieke schepen:

“TANTE FRIEDA” terug in Asselt.

“TANTE FRIEDA” is weer terug! Na een afwezigheid van bijna twee jaar siert de 55 jaar oude “20er Jollenkreuzer” weer onze haven. Het lakwerk is zo mooi geworden, dat de trotse eigenaar Ulrich Pollmanns zich er in kan spiegelen. Gebouwd in 1965 voor de eigenaar van de werf “Egerland” in het toenmalige Oost Berlijn. In plaats van een gebruikelijke houten romp koos men voor staal en voor een opvallend, mooie ronde houten afwerking. “TANTE FRIEDA” was toen al een klassieke schoonheid. Zelfs Albert Einstein viel voor haar bevallige vormen en zeilde in de dertiger jaren een vergelijkbare “20er Jollenkreuzer.”

Hoewel Ulrich veel zelf gedaan heeft, is de restauratie van de oude dame op de gerenommeerde jachtwerf van “Fricke und Dannhus” uit Lembruch am Dümmer See gedaan. De vakmensen daar hebben voor een fantastische resultaat gezorgd. Stukjes in het dak moesten o.a. hiervoor vervangen worden maar de substantie van het klassieke zeiljacht was in orde. Ulrich: “Waarom een nieuw schip kopen, wanneer dit nog zo veel te bieden heeft. Nu kan de dame weer vele jaren mee en kan straks ook mijn zoon nog behagen.”

Stralender dan ooit viert “TANTE FRIEDA” haar comeback en Ascloa verheugt zich haar weer onder zeil te zien.

 

Das Comeback der „alten Ladies“

Dass unsere Ascloa-Segler auch im Winter nicht stillsitzen können war bekannt, doch dass in Scheunen und Garagen so viele besondere Restaurierungsprojekte gemacht wurden, ist neu. Ascloa kennt die neuesten Arbeiten des Bootsbauers Jens Berg und er ist bei diversen Projekten eine wichtige „Informations- und Inspirationsquelle.“ Doch es gibt mehr Mitglieder mit einer Liebe für klassischen Schiffchen.

„TANTE FRIEDA“ wieder in Asselt.

„TANTE FRIEDA“ ist wieder zurück! Nach knapp zweijähriger Abwesenheit ziert der 55 Jahre alte „20er Jollenkreuzer wieder unseren Hafen. Die Lackierarbeiten sind so schön geworden, dass der stolze Eigner Ulrich Pollmann sich darin spiegeln kann. Gebaut in 1965 für den Eigner der „Egerland Werft“ im damaligen Ost-Berlin. An Stelle des üblichen Holzrumpfes entschied man sich für Stahl und für eine auffallend schöne, rundliche Holzverarbeitung. „TANTE FRIEDA“ war schon damals eine klassische Schönheit. Selbst Albert Einstein war von den anmutigen Formen begeistert und segelte in de 30er Jahren einen vergleichbaren „20er Jollenkreuzer.“ Obwohl Ulrich viel selbst gemacht hat, fand die aufwendige Restaurierung auf der renommierten Yachtwerft von „Fricke und Dannhus“ aus Lembruch am Dümmer See statt. Die Fachleute dort haben eine fantastische Arbeit geleistet. So mussten Teile aus dem Dach ersetzt werden, doch die allgemeine Substanz des Bootes war in Ordnung. Ulrich: „Warum neu kaufen, wenn dieses Schiff noch so viel geben kann? Jetzt ist Tante Frieda wieder für viele Jahre fit und wird auch meinem Sohn noch viel Freude machen.“ Strahlender denn je feiert „TANTE FRIEDA“ ihr Comeback und Ascloa freut sich darauf sie wieder unter Segel zu erleben.

“MAKE-OVER” voor Ascloa´s oudste lady “MAGGAN.”

“MAGGAN heeft weer een grote beurt gehad,” schreef Peter Thomassen begin van dit jaar. Ascloa kent het verhaal van dit klassieke Zweedse zeiljachtje uit 1944. De refit van de “Neptunkryssare” duurde bijna twee jaar en vanaf de lente van 2018 konden wij de mooi gelijnde “beauty” op de Asseltse plassen bewonderen. Maar een restauratieproject van deze omvang is eigenlijk nooit af en afgelopen winter eiste een verwende “MAGGAN” weer de nodige aandacht.Peter: “Omdat ik de romp-dekverbinding bij 7Bft losgezeild had, moesten o.a. puttings versterkt worden en omdat ik eenmaal bezig was, heb ik het hele onderwaterschip weer kaal gehaald en van een klassieke Tenco bitume coating en de romp van 3 lagen PU coating voorzien. Er was dus best weer veel werk aan de boot!” Dat krijg je met zo`n verwende oude dame en op de dag dat zij dit jaar weer in het water ging, verlangde zij eerst dat haar eigenaars een net ontdekte “rimpel” (barst) in haar strakke gezichtje (dak) moesten repareren…  Maar nu is ook “Lady Maggan” weer terug in onze haven en “spiegelt” zich stralend in de hoogglanslak van haar 10 jaar jongere overbuurvrouw “Dame Tante Frieda” en wacht op haar moment onder zeil….

Zie restauratie verslag “MAGGAN”

 

„MAKE-OVER“ für Ascloa´s älteste Lady „MAGGAN.“

„MAGGAN“ hat wieder eine große Inspektion benötigt,“ schrieb Peter Thomassen Anfang des Jahres. Ascloa kennt die Geschichte dieser klassischen Schwedischen Segelyacht aus 1944. Der Refit der „Neptunkrysarre“ dauerte fast zwei Jahre und ab dem Frühling von 2018 konnten wir die schönen Linien der „Segelbeauty“ auf den Asselter Plassen bewundern. Ein Projekt dieser Größe ist jedoch nie ganz fertig und so verlangte die verwöhnte „MAGGAN“ im vergangenem Winter wieder Aufmerksamkeit. Peter: „Weil ich die „Rumpf-Deckverbindung“ bei 7 Bft. einfach „losgesegelt“ hatte, mussten u. A. „Püttings“ verstärkt werden und weil ich schon mal dabei war, habe ich das gesamte Unterwasserschiff mit einem klassischen „Temco Bitumen Coating“ und den Rumpf mit drei Schichten „PU-Coating“ gestrichen. Es gab also wieder viel Arbeit am Boot!“ Das hat man mit einer solch verwöhnten alten Dame und am Tage als sie dieses Jahr wieder ins Wasser sollte, verlangte sie von ihren Eignern dass zuerst eine gerade entdeckte „Falte“ (Riss) in ihrem feinen Gesichtchen (Dach) „geliftet werden sollte….  Aber nun ist auch „Ladie Maggan“ wieder zurück in unserem Hafen und „spiegelt“ sich strahlend im Lack ihrer 10 Jahre jüngeren Nachbarin „Dame Tante Frieda“ von gegenüber und wartet auf ihren Moment unter Segel….

Siehe Restaurierungsbericht  “MAGGAN”

Nu nog een mooie naam voor de “DEFENDER 27.”

Alweer zeven jaar geleden kreeg de “DEFENDER 27” een plaats in de grote werkplaats van Peter van den Bongard met de bedoeling de dringend nodige restauratie direct te starten en de boot na een jaar of twee, drie weer in Asselt te water te laten. Alles van beslagwerk moest losgehaald en veel houtwerk vervangen worden. Ook was het interieur aan vervanging toe. Met zijn computergestuurde houtbewerker werd alles 100% nauwkeurig nagemaakt en zo´n klus vergt gewoon enorm veel tijd. In maart van dit jaar bereikt het restauratieproject een belangrijke mijlpaal: de kiel kan weer onder de boot bevestigd worden. Peter: “Alles moet nu kloppen, er mogen geen fouten gemaakt worden!” Om deze reden is ook de ervaren botenbouwer Jens Berg aanwezig en na twee uur passen en meten kan de kiel eindelijk vastgeschroefd worden. Jens: “Stel je maar eens voor, dat de kiel niet precies in het lood staat. Peter en Gonny zouden alleen maar rondjes blijven draaien…”   Nog deze zomer moet de gerestaureerde “DEFENDER 27” in nieuwe glans weer zeilen en krijgt dan ook haar nieuwe naam. Welke is nog een verrassing.

 

Jetzt noch einen Namen für die „DEFENDER 27.“

Vor nunmehr sieben Jahren fand die „DEFENDER 27“ einen Platz in der großen Werkstatt von Peter van den Bongard. Der Plan war um sofort mit der Restaurierung zu starten und sie nach zwei oder drei Jahren wieder in Asselt zu Wasser zu lassen. Alle Beschläge wurden entfernt und viele Holzteile mussten ersetzt werden. Auch die Inneneinrichtung musste erneuert werden. Mit seiner Computergesteuerten Maschine zur Holzbearbeitung wurde alles genauestens nachgearbeitet und ein solcher Job kostet halt enorm viel Zeit. Im März dieses Jahres erreicht das Projekt einen wichtigen Meilenstein: der Kiel kann wieder unters Boot montiert werden. Peter: „Alles muss jetzt stimmen, es dürfen keine Fehler gemacht werden!“ Aus diesem Grund ist auch der erfahrene Bootsbauer Jens Berg mit dabei und nach zwei Stunden Arbeit kann der Kiel endlich festgeschraubt werden. Jens: „Stellt euch mal vor, der Kiel würde nicht genau im Lot stehen. Peter und Gonnie würden nur im Kreis segeln…“ Noch in diesem Sommer soll die restaurierte „DEFENDER 27“ wieder im neuen Glanz segeln en sie erhält dann auch ihren neuen Namen. Welchen, ist noch eine Überraschung.

“KLEIJN MAER FEIJN:”

Ook Ascloa-zeiler Edwin Wijenerg – hij zeilt een mooie houten “Spanker” – was de afgelopen winters actief. Enkele jaren geleden kocht hij in Kampen een verwaarloosd houten “Schouwtje” dat “tot brandhout verzaagd zou worden.” Edwin wilde het bootje niet alleen “van de kachel redden” maar het ook weer vaarklaar maken: “Eenmaal bezig, krijg je gewoon een band met het mooi gelijnde 50 jaar oude scheepje.” Ooit gebouwd als roei/bijbootje met hijsogen hing het waarschijnlijk aan een grote boot. Edwin: “De vorige eigenaar maakte er een zeilbootje van, maar omdat ik niet overtuigd ben van de zeileigenschappen, heb ik er weer een roei/motorbootje van gemaakt.” Na vele ongetelde uren en dagen is het een schitterend klassiek scheepje geworden en de trotse eigenaar herdoopte het op de naam: “KLEIJN MAER FEIJN!”

„KLEIN ABER FEIN.“

Auch Ascloa-Segler Edwin Wijenberg – er segelt eine schöne „Spanker“ – war im vergangenem Winter aktiv. Vor einigen Jahren kaufte er in Kampen ein kleines vernachlässigtes Holzboot von Typ „Schouw“ das zu Brennholz versägt werden sollte. Edwin wollte das Boot nicht nur „vor dem Ofen retten“ sondern es auch wieder fahrtüchtig machen. „Wenn du einmal dabei bist, kriegt man halt einen starken Band mit einem solchen 50 Jahren alten Schiffchen.“ Damals gebaut als Ruder/Beiboot hing es wahrscheinlich am Heck eines größeren Bootes. Edwin: „Der vorige Eigner hatte ein Segelboot daraus gemacht aber weil ich nicht von den Segeleigenschaften überzeugt bin, habe ich es wieder in ein Ruder/Motorboot verwandelt. Nach vielen ungezählten Stunden und Tagen ist Edwin ein herrliches klassisches Schiffchen gelungen und der stolze Eigner taufte es nun auf den bedeutungsvollen Namen: „KLEIJN MAER FEIJN!“